Rozdział XI

**** Andrzej***

Dni mijały mi tak samo. Nudziło mi się trochę. Miałem 2 dni wolnego. Postanowiłem odwiedzić Angelę. Nie mogłem dłużej ukrywać swoich uczuć. Chcę jej wyznać prawdę. Tylko jak? Poproszę Karola o pomoc. Na pewno mi pomoże. Nie czekałem długo i się spakowałem. Chwyciłem klucze od auta i wyszedłem z mieszkania. Udałem się pod blok Złocistego.
- Kto tam?- usłyszałem głos kumpla po wciśnięciu jego numeru domu na domofonie.
- Święty o  imieniu Andrzej
- O siema stary. Już otwieram.- po tych słowach usłyszałem dźwięk otwierania drzwi.
- Cześć. Jest Olka?- zapytałem po wejściu do mieszkania
- Nie. A czemu pytasz?
- Bo potrzebuje rady.- mówiąc to udałem się do salonu
- No to opowiadaj - zachęcał mnie Kłos
- No bo.... jak już wiesz..... yyy to zakochałem się w Angeli- wydukałem
- No wiem i to bardzo dobrze. I co w związku z tym?
- No mam kilka dni wolnego i chcę do niej jechać.
- Czyli chcesz jej wyznać miłość? Tylko jak ja mam ci w tym pomóc?- zapytał  zaciekawiony gdy nagle do salonu weszła Olka
- O hej Wronka. - uśmiechnęła się dziewczyna
 - Hej Ola- wstałem i przytuliłem dziewczynę na przywitanie
- Co cie sprowadza w nasze skromne progi - zaśmiała się
- Andrzej ma problem i prosi mnie o pomoc-  Kłos opowiadał ukochanej
- Dobra to wy sobie pogadajcie a ja idę się uczyć na egzamin- oznajmiła i udała się do innego pokoju
- No to wracając do naszej rozmowy. Podpowiedz mi jak mam jej wyznać tą miłość- zrobiłem błagalną minę.
-Hmmm. Wiesz ja Olkę zaprosiłem do kina potem na kolacje i po prostu jej to powiedziałem-banalna rada wypłynęła z ust kumpla. Może to najlepszy sposób
- Chyba tak zrobię. Dzięki za radę. Będę się już zwijał.
- Nie ma za co. Ale gdzie ty się tak śpieszysz?
- Dostałem wolne powodu kolana wiec jadę do z Wrocławia
- Rozumiem- Kłos zaczął śmiesznie brwiami. - No to dobrej drogi i powodzenia
- Nie dziękuję. Na razie- Nie czekałem na żadna odpowiedź tylko ruszyłem do auta.

****Angela****

Jeszcze 10 dni do meczu w Bełchatowie. Ostatnie dni strasznie mi się dłużą.  Na studiach dobrze sobie radzę do 10 grudnia mam oddać wywiady więc spróbuję jeszcze zrobić wywiady z siatkarzami Resovii.
Właśnie wracam z treningu. Jutro gram mecz z liderkami fazy zasadniczej. Siatkarkami Chemika Police. Mam  nadzieję, ze wygramy i od jutra to my będziemy liderkami. Idąc do mojego bloku zauważyłam Andrzeja. Zaskoczył mnie. Nic nie mówił, że przyjedzie
- Andrzej co ty tu robisz?
- Bardzo miłe przywitanie. - powiedział przytulając mnie
- Wiem. Cześć Kraczący - wyszczerzyłam się
- Hej Mała. Nie mogłaś mnie tak od razu przywitać?- zapytał wypuszczając mnie z uścisku
- Nie - odpowiedziałam, ale to nie był dobry pomysł. W jednej chwili znalazłam się ponad 2 metry nad ziemią- Puszczaj mnie!!! Postaw mnie na ziemię!!!- Krzyknęłam tak głośno że  pewnie pół  osiedla mnie usłyszało
- Poczekaj zastanowię się... Nie - wyszczerzył się
- panie Wrona proszę mnie puścić. Ludzie się patrzą.
- To niech patrzą- zrobił obojętną minę.
- Wiesz Andrzejku w moim bloku mieszka kilka bardzo napalonych fanek Skry i środkowego z numerem 8 na koszulce- zaczęłam mówić
- I co z tego?- nic nie podejrzewał
- To z tego, że bardzo dobrze je znam. I jak im powiem, że cię znam, że jesteś tu to nie dadzą ci spokoju. A więc radzę ci, żebyś mnie puścił. - po tym ostrzeżeniu postawił mnie na ziemię.
- Dobra wygrałaś. - zrobił smutna minę
- Zawsze stawiam na swoim- wyszeptałam mu stając na palcach- a teraz chodź do domu bo jest bardzo zimno.
- Wezmę torby i idę- usłyszałam oddalającego się przyjaciela. Zastanawiałam się czemu przyjechał.Wchodząc do mieszkania zapytałam go
- Czemu mogę zawdzięczać twoją wizytę?
- Jutro gracie mecz... więc chciałem ci kibicować z bliska
- I dlatego przyjechałeś dzień wcześniej?- zaczęłam drążyć temat wchodząc do kuchni
- Co ty taka dociekliwa?
- Bo widzę że coś chcesz- Wyszczerzyłam się idąc z dwoma kubkami herbaty
- Owszem chcę
- A co takiego pan by chciał?- zapytałam siadając na kanapie.
- Iść z Tobą do kina
- A czy to zaproszenie na randkę?
- Nie. Po prostu zaproszenie na wyjście do kina z przyjacielem. Ale jak nie chcesz to ja jadę do Bełka i przyjadę jutro na mecz- zaczął się zbierać do wyjścia
- Kto powiedział, że nie chcę. Ale to dopiero jutro. Dziś jestem zmęczona. Jak chcesz możemy obejrzeć jakiś film na necie
- ok
- Laptop jest u mnie w pokoju. Wybierz jakiś film tylko nie horror. A ja idę pod prysznic
- A komedia może być?- usłyszałam jego pytanie ale nie chciało mi się krzyczeć. Weszłam pod prysznic. Gorące krople spływały po moim ciele. Poczułam nie samowite odprężenie.

****Andrzej****

Szkoda, ze nie pójdziemy dziś do kina.Muszę kolejny dzień ukrywać to co czuję. Może i lepiej. Jutro gra ważny mecz. Nie może się rozpraszać. Wracając do filmu. Postawiłem na moją ulubioną komedię "Eurotrip". Uwielbiam  ją. Można się naprawdę pośmiać. Włączyłem film i czekałem na Angelę. Nagle usłyszałem jej krzyk
- Andrzej!!! Pomóż mi
- Co jest?
- Zapomniałam piżamy z pokoju- po tych słowach zacząłem się śmiać
- I z czego się śmiejesz?- była na mnie wkurzona
- Z niczego. Jak mam ci z tym pomóc?- zapytałem próbując powstrzymać śmiech
- Wyjdź na balkon i nie wracaj dopóki cie nie zawołam
- Aż tak?- byłem zasmucony
- Zboczeniec- zaśmiała się za drzwi- Bo nie pójdę z tobą do kina
- Okey już  idę. - no i jej uległem

****Angela***
Szybko udałam się do pokoju po piżamę i wróciłam do łazienki. ubrałam się w piżamkę
  i poszłam po siatkarza. Zrobiłam popcorn, wzięłam piwo i byłam gotowa do oglądania
- jaki wybrałeś film?
- "Eurotrip"- po usłyszeniu tytułu na mojej twarzy pojawił się uśmiech
- to moja ulubiona komedia.
-  Moja też.- Zaśmiał się siatkarz.
Usiadałam na kanapie obok Andrzeja. Przykryłam się kocem i oparta o Wrone mogłam oglądać film. Widziałam go już dużo razy, ale i tak nie mogłam powstrzymać śmiechu. Nawet nie wiem kiedy się skończył. Przygotowałam Andrzejowi pokój do snu. Sama też się postanowiłam udać do krainy Morfeusza
- Dobranoc siatkarko - uśmiechnął się Wronka gdy już miałam wychodzić z pokoju
- Dobranoc siatkarzu- wyszczerzyłam się i udałam do swojego pokoju w celu zaśnięcia.


==================================

Nie będę nic pisać o tym rozdziale. Sami zdecydujcie jaki on jest. 
Dziękuję za wszystkie komentarze i miłe słowa. 

Ps. Jakich dwóch siatkarzy obok Krzysztofa Ignaczaka chciałybyście w rolach głównych w nowym opowiadaniu?  Piszcie w komentarzach :)

Pozdrawiam i do środy :*