Rozdział XXIII

***Angela***

Leżałam cała we krwi, trzymając się za brzuch. Usłyszałam że ktoś przyszedł, ale ja nie miałam sily zobaczyć kto to.

- Angela- krzyknął jak się okazało Piotrek i podbiegł do mnie

- Piotrek co ty tu robisz? Przecież masz sezon klubowy- powiedziałam ze łzami

- Nie mów nic więcej. Jak tylko się dowiedziałem, że zaginęłaś od razu przyjechałem.. - powiedział do mnie z troską i wziął na ręce- Pojedziemy do szpitala- nic nie odpowiedziałam. Piter zaniósł mnie na dół. Stała tam policja. Byli też moi przyjaciele Ola, Karol i Andrzej.

- Angela!!!!- krzyknęli moi znajomi

- Panie Piotrze proszę następnym razem nie przeszkadzać- powiedział stanowczo policjant

- Nie obchodzi mnie o co mnie panowie proszą. Dla mnie najważniejsze było odnalezienie Angeli. A teraz przepraszam ale muszę Zawieść ja do szpitala- powiedział Piter

- Karetka już jedzie- powiedział policjant- Pani Angeliko będzie musiała złożyć zeznania

- Dobrze, mogę teraz- powiedziałam z rąk Piotrka- Postaw mnie na ziemi- szeptem poprosiłam

- Jesteś pewna? - zapytał Piter

- Tak. Proszę Pana mogę złożyć zeznania, ale tylko w obecności Oli i pana nikogo więcej- powiedziałam

- Dobrze chodźmy do radiowozu- powiedział funkcjonariusz. Tam opowiedziałam wszystko co mi robili. Ola cały czas mnie wspierała, a ja płakałam mówiąc to. Chwilę później przyjechała Karetka

- Może przyjaciel ze mną jechać?- zapytałam ratowników

- Jeżeli pani sobie tego życz to może- powiedział lekarz

- Piotrek pojedziesz ze mną?- zapytałam wsiadając do karetki

- Skoro tego chcesz to pewnie- powiedział i dał kluczyki i dokumenty do samochodu Karolowi. Cała drogę do szpitala lekarz i Piter pytali czy wszystko dobrze. Musiałam im opowiedzieć co działo się w ciągu ostatnich dni. Cały czas płakałam a Piotrek mnie uspokajał. Na szczęście już po wszystkim.

W szpitalu zrobili mi masę badań. Przyjechał też trener i Asia.

- Angela całe szczęście że się odnalazlas- powiedziała Asia przytulając mnie

- Angela w zaistniałej sytuacji daje ci wolne do 7 stycznia. Musisz się zregenerować i odpocząć. Będziesz miała okazję zająć się studiami.- powiedział na powitanie trener

- Trenerze ja nie potrzebuje tyle wolnego-zaprotestowałam

- Z trenerem się nie kłóci. Muszę już iść. -powiedział trener wszedł. Asia posiedziała chwilę z nami i też poszła. W końcu przyszedł lekarz z wynikami. Powiedział że mam złamane zebra

- Musimy pojechać na moją uczelnię- powiedziałam gdy byliśmy sami

- Ale po co? Powinnaś teraz odpoczywać- powiedział Piotruś

- Muszę wyjaśnić dlaczego mnie nie było i wziąć tydzień wolnego- odpowiedziałam i przyszedł lekarz

- Proszę to pani wypis i recepta.- powiedział doktor podając mi dokumenty- A pan niech opiekuje się narzeczona- zwrócił się do Piotrka, a ja mieć mogłam powstrzymać śmiechu

- Oczywiście, panie doktorze czy podróż do Rzeszowa nie zaszkodzi Angelice?- zapytał Piotrek, a ja byłam zaskoczona

- Myślę że nie. Teraz przepraszam muszę iść do innych pacjentów. Dowodzenia- pozegnal się lekarz i wyszedł

- Pewnie jesteś ciekawa dlaczego pytałem o podróż?- zapytał mnie Nowakowski gdy wychodziliśmy z izby przyjęć

- czytasz w moich myślach

- Chciałbym żebyś oderwała się od tego wszystkiego- powiedział z troską.

- Myślę że może to być dobry pomysł- powiedziałam. Cieszyłam się ze będę mogła zobaczyć Rzeszów. Pojechaliśmy najpierw do mnie do domu. Odświeżyłam  się i przebrałam

W tym czasie Ola, Karol, Piotrek i Andrzej czekali na mnie w salonie.

****Andrzej***

Siedziałem ze znajomymi w salonie Angeli. Oni o czymś rozmawiali a ja przeglądałem Fb. Znalazłem ciekawy artykuł zatytułowany 

" Czy Piotr Nowakowski zdradza swoją dziewczynę?" 
 

Zdziwiłem się. Przecież Piotrek nie jest już z Ola. Widocznie prasa jeszcze o tym nie wie. W momencie gdy chciałem mu to pokazać przeszła Angela.

- Muszę wam coś pokazać- powiedziałem gdy siatkarka siedziała już koło nas

- No to pokazuj- poganiała mnie dziewczyna. Pokazałem im artykuł.

- Nie wieżę ze mogli cos takiego napisać - powiedziała zdenerwowana Dryja

- Ale ładnie wyszliśmy na tym zdjęciu- powiedział do dziewczyny Nowakowski

- A mnie pocieszyłeś.- zdążyła powiedzieć i było słychać jej telefon- Świetnie dzwoni moja kuzynka. Pewnie już widziała- powiedziała zasmucona.

***Angela***

Zadzwoniła do mnie Ola

- Hej siostra, czemu mi się nie pochwalilas że masz chłopaka?- zapytała wkurzona

- Bo nie mam chłopaka. Piotrek to mój przyjaciel, a prasa napisała  co chciała.

- Skoro przyjaciel to czemu wyniósł cię ze szpitala?- zapytał podejrzliwie

- Nie słyszałaś w telewizji o moim zaginięciu?- zapytałam

- Słyszałam, że zaginęła jaka siatkarka- powiedziała spokojnie- To byłaś ty?- zapytała zdenerwowana

- Tak, a Piter przyjechał z Rzeszowa jak się dowiedział ze zaginęłam. Znalazł mnie i pojechał ze mną do szpitala.

- To czemu wyniósł cię na rekach z tego szpitala?

- Temu ze lekarz kazał mu o mnie dbać

- Ahaa, tyle że na tym zdjęciu wygladaliscie na bardzo zakochanych- powiedziała ze śmiechem

- Nie mam zamiaru się już z tobą kłócić. Muszę kończyć mam trochę spraw do załatwienia. Pa- pozegnalam się

- W święta mi wszystko opowiesz. Papa

Po zakończeniu rozmowy wróciłam znajomych

- Andrzej pokaż mi to zdjęcie- poprosiłam siadając na kanapie

- Oczywiście- powiedział bardzo poważnie

- Powiedzcie mi czy na tym zdjęciu wyglądamy na zakochanych?- zapytałam

- Wiesz nawet bardzo- powiedziała Ola

- Czyli nie tylko moja kuzynka tak uważa- powiedziałam ze smutkiem

- Oj Angela niech sobie piszą co chcą- próbował pocieszyć mnie Karol

-Nie chciałabyś mieć takiego chłopaka jak ja?- zapytał Nowakowski

- Nie- wyszczerzyłam się do niego- Ma ktoś z was ochotę zawieść mnie na uczelnię?- zapylałam wstając z kanapy

- Ja z tobą pojadę- powiedziała Olka. Juz po chwili byłyśmy w drodze na uczelnię. Rozmawiałyśmy o wszystkim i o niczym. Powiedziałam jej o wyjeździe do Rzeszowa. Poparła ten pomysł. Na uczelni szybko udało mi się załatwić. Żaden dziekan nie robił problemów i rozumiał zaistniałą sytuację. Wracając do domu wstąpiłyśmy do cukierni po jakieś ciasto. Zdążyłyśmy wrócić a zadzwonił mój telefon. Dzwonili rodzice. Słyszeli o moim porwaniu, a potem zobaczyli artykuł artykuł o mnie i o Piotrku. Wypytywali o wszystko. Nie rozumieli tego, że my nie jesteśmy razem. Na koniec zaprosili go na święta do nas. Gdy skończyłam z nimi rozmawiać byłyśmy już pod blokiem. Weszłyśmy na odpowiednie piętro.

-Mamy ciasto- krzyknęła Ola wchodząc do mieszkania. Długo nie czekałyśmy a koło nas zjawili się siatkarze

-Ciacho- krzyknęli chórem

- Ja pójdę pokroić a ty idź do salonu- zarządziła Olka idąc do Kuchni. Tuż za nią poszedł Karol.

- Nie przywitasz się z ukochanym?- zapytał zasmucony Nowakowski

- Nie bo go nie mam - wyszczerzyłam się

- Internet sądzi co innego- powiedział przytulając mnie.

- A niech sobie myśli co chce. Jesteś mim przyjacielem i nikim więcej- powiedziałam i poszłam do salonu. Rozmawialiśmy dobre 2 godziny, aż Olka zarządziła powrót do domu. Pożegnaliśmy się z nimi i razem z Piotrkiem wróciliśmy do salonu. Zadzwonił telefon siatkarza

- Dzwonią moi rodzice- powiedział patrząc na ekran telefonu.W czasie gdy rozmawiał posprzątałam w salonie i przygotowałam mu pokój do spania.

- Moi rodzice nie chcą mi uwierzyć, że nie jesteśmy razem i zaprosili cię na święta- powiedział siadając koło mnie na kanapie

- To tak jak moi

- Kiedy z nimi rozmawiałaś?

- Jak jechałam z Olką

- Aha- po tej rozmowie zaczęłam przeglądać portale społecznościowe. Na każdym miałam wiadomości z gratulacjami.

- Piotrek ty też masz wiadomości z życzeniami i gratulacjami?- zapytałam pokazując mój telefon

- No, i co im napisać?- zapytał

- Prawdę, że nie jesteśmy razem- tak jak powiedziałam tak też zrobił. Zamieścił na swoim profilu post z informacją:

"To co opisuje jedna z gazet to bzdura. Nie zdradziłem swojej dziewczyny. Od tygodnia nie jestem juz z Olą. Z Angeliką tylko się przyjaźnię."

Ja sama napisałam podobną informację:

"Nie jestem z Piotrem Nowakowskim. Jak mówiono w telewizji zaginęłam, dokładniej mówiąc zostałam porwana, a Piotrek mi pomógł. Jest tylko moim przyjacielem"

- Obejrzymy jakiś film?- zapytałam

- Pewnie. Może być horror?- zapytał Nowakowski

- Nie ma takiej opcji. Ma być komedia- powiedziałam stanowczo

- Okey, znam jedną bardzo śmieszną- powiedział dumnie siatkarz

- To idę po laptopa- mówiąc to poszłam po lapka. Gdy wróciłam do salonu siatkarza nie było. Usiadłam na kanapie i czekałam na niego. Po chwili przyszedł z popcornem i napojami.

- To jaki film oglądamy?- zapytałam gdy Nowakowski zabrał mojego laptopa.

-" Harold i Kumar uciekają z Guantanamo"- powiedział siatkarz stawiając laptopa

- Oglądałam jeden film o nich. Był świetny.- gdy to powiedziałam siatkarz włączył film. śmialiśmy się z każdej sceny. Naprawdę super film. Nie obyło się bez bitwy na popcorn i poduszki. Nasze wygłupy przerwał dzwonek do drzwi.

- Spodziewasz się gości?- zapytał zaskoczony środkowy

- Nie- sama była zdziwiona

- To ja otworzę- powiedział środkowy wstając z kanapy.

- Kto to był?- zapytałam gdy Piotrek przyszedł do salonu

- Nie mam pojęcia, na wycieraczce leżała ta koperta- powiedział i pokazał przedmiot

- Pokaż, zobaczę co jest w środku- posłusznie spełnił moją prośbę.

================================
No to mamy już 23 rozdział :)
Jest mi trochę przykro, że nie nazbierało się do niedzieli 9 komentarzy :(
Mam nadzieję, że tym razem się lepiej spiszecie i do niedzieli będzie pod tym rozdziałem 9 KOMENTARZY
Trzymam kciuki, żeby się udało. Zapraszam również na moje drugie opowiadanie. 
Pozdrawiam Was serdecznie i mam nadzieję, że do niedzieli :* 

 Ps. przepraszam za błędy, ale dodaje z telefonu